کوالکام و انقلاب بازی های ویدیویی
بازار بازیهای ویدیویی به پنج بخش تقسیم میشود: رایانههای شخصی و کنسول قدیمی، دستگاههای تلفن همراه در حال تکامل – عمدتاً تلفنها اما برخی تبلتها، و ابر در حال ظهور. چهار تا یک دقیقه دیگه به قسمت پنجم میرسم.
با مشاهده این بخش ها، کوالکام بیشتر در دستگاه های تلفن همراه در حال تکامل حضور دارد. در عین حال، این ارتباط جالبی با بخش ابری در حال ظهور دارد، زیرا نمیتوانید یک بازی در فضای ابری انجام دهید مگر اینکه دستگاه مشتری داشته باشید – حداقل در حال حاضر نه. دستگاه مشتری ترجیحی یک گوشی هوشمند است زیرا تقریبا همیشه همراه شماست.
کوالکام و انقلاب بازی های ویدیویی
آنچه در این مقاله میخوانید
اکنون برای بخش پنجم: بازی VR، که بیشتر توسط Oculus Quest 2 متا احاطه شده است که از فناوری Qualcomm نیز استفاده می کند.
بیایید در مورد Qualcomm، تکامل بازیها، و تنگناهایی که در حال حاضر از گسترش کنسولها و رایانههای شخصی به دستگاههای تلفن همراه بیشتر و فضای ابری جلوگیری میکنند – و روند بازیهای ویدیویی صحبت کنیم.
سپس با محصول هفته من که مسلماً بهترین گوشی هوشمند بازی در بازار است، پایان می دهیم.
بازی کنسول
این قدیمی ترین شکل بازی ویدیویی بازار گسترده است. من میگویم «بازار گسترده» زیرا بازیهای ویدیویی وجود داشتند که میتوانستید روی مینفریمها بازی کنید، اما فقط تعداد کمی از مردم میدانستند چگونه آنها را بازی کنند و برای انجام این کار به مینفریمها دسترسی داشتند. بازیهای کنسولی دارای چندین مزیت پایدار، اما همچنین برخی از معایب حیاتی هستند.
از جنبه مزیت، سخت افزار اختصاصی است و تا زمانی که آن نسخه از کنسول پشتیبانی می شود، تمام وصله ها و به روز رسانی ها توسط سازنده کنسول انجام می شود. در صورت استفاده از بازیهای تایید شده (که امروزه اغلب دانلود میشوند)، معمولاً لازم نیست نگران بدافزار باشید و تقریباً میتوانید مطمئن باشید که هر عنوان فعلی روی کنسول فعلی به خوبی اجرا میشود. هزینه سخت افزار مقرون به صرفه است – معمولاً برای شروع زیر 500 دلار – و می توانید از یک صفحه تلویزیون مناسب استفاده کنید، بنابراین به یک مانیتور گران قیمت نیاز ندارید.
نکته منفی این است که کنسول بازی فقط بازی می کند. به احتمال زیاد با شما نیست مگر اینکه در خانه باشید زیرا بردن آن در تعطیلات کمی دردناک است و موفق باشید در هنگام حمل و نقل یک بازی روی کنسول در ماشین یا هواپیما انجام دهید. این با کنسولهایی مانند Nintendo Switch که امکان بازیهای موبایلی را فراهم میکنند اما مخاطبان جوان را هدف قرار میدهند، جبران میشود.
بنابراین، کنسولها برای بازی عالی هستند، اما به اندازه کافی انعطافپذیر یا قابل حمل نیستند که به نظر میرسد بیشتر آنها میخواهند امروز بازی کنند. اما اگر اتاق را در اختیار دارید و هیچ کس دیگری نمیخواهد در حین بازی از تلویزیون استفاده کند، میتوانید با تلویزیون در خانه بازی کنید.
بازی رایانه شخصی
بازار بازی های رایانه شخصی واقعاً بعد از ویندوز 95 شروع به کار کرد، زیرا آن سیستم عامل با بازی های همراه همراه شد. این بخش دارای مجموعه ای متفاوت از مزایا و معایب است.
از مزایا می توان به امکان بازی و انجام کار به طور همزمان اشاره کرد، و رایانه های شخصی به دو شکل دسکتاپ و لپ تاپ عرضه می شوند که هم تنوع سخت افزاری و هم تحرک بیشتری را نسبت به اکثر کنسول ها امکان پذیر می کند. بازیهایی که از صفحه کلید و موس استفاده میکنند معمولاً با رایانههای شخصی بهتر کار میکنند، اما در صورت نیاز میتوانید از کنترلکنندههای بازی نیز استفاده کنید. شما می توانید یک کامپیوتر رومیزی سفارشی بسازید که به خودی خود یک نماد وضعیت برای سایر گیمرها باشد و راه خود را به یک مزیت رقابتی قوی تر بخرید.
معایب رایانه های شخصی این است که دستگاه های بازی گران هستند. شما به راحتی می توانید بیش از 5000 دلار را در یک دستگاه بازی دسکتاپ برتر بریزید. بازی در لپ تاپ می تواند منجر به استفاده از نمایشگر کوچکتر و کاهش عمر باتری شود. لپتاپهای بازی همچنین میتوانند به اندازه دسکتاپهای بازی با تجهیزات کامل هزینه داشته باشند. در حالی که ما رایانههای شخصی خود را بیشتر از اکثر کنسولها حمل میکنیم، اما ممکن است زمانی که میخواهیم بازی کنیم آنها را همراه خود نداشته باشیم. آنها معمولاً بزرگ هستند و استفاده از آنها در هواپیما یا اتومبیل را دشوارتر می کند.
به نظر من بازی لپتاپ از نظر اندازه نمایشگر بسیار محدود است و نمیخواهم اغلب از آنها استفاده کنم. من بیشتر روی یک دسکتاپ مخصوص بازی با نمایشگر بزرگ 49 اینچی Dell بازی می کنم.
بازی موبایل
اینجا جایی است که کوالکام به نمایش گذاشته می شود و سریع ترین بخش در حال رشد است. همچنین مزایا و معایبی دارد.
مزایا مربوط به در دسترس بودن و انعطاف پذیری است. مانند بازی های رایانه شخصی، می توانید از تلفن هوشمند برای کارهای بیشتری نسبت به بازی استفاده کنید و می توانید چند کار را انجام دهید. تلفن هوشمند همیشه متصل است، که منجر به تجربهای با اتصال بهتر میشود. مردم گوشیهای هوشمند خود را با خود حمل میکنند تا بتوانند در هر کجا که هستند و اغلب در جایی که رایانه شخصی یا کنسول قابل اجرا نیست، مانند زمانی که در صف ایستادهاند، بازی کنند. عناوین به طور پیوسته در طول زمان بهبود می یابند، و غنای بازی های موبایل می تواند به چیزی نزدیک شود که در یک کنسول یا حتی برخی از بازی های رایانه شخصی می بینید.
معایب آن این است که گوشیهای هوشمند معمولاً برای اتصال طراحی شدهاند، نه برای بازی، و یک تلفن هوشمند غیر بازی، حتی اگر دارای آخرین و قدرتمندترین پردازنده کوالکام اسنپدراگون باشد، احتمالاً هنگام استفاده برای بازی خیلی سریع شروع به کاهش میکند زیرا تلفن نمیتواند گرمای تولید شده را به اندازه کافی تخلیه کند. عملکرد عموماً با تحرک مقایسه می شود. اندازه صفحه نمایش بسیار کوچک است (اما می توان با نمایشگرهای نصب شده روی سر جابجا کرد) و صفحه نمایش کوچک نیز یک سطح کنترل است (اما با نمایشگر نصب شده روی سر می تواند به یک کنترل کننده اختصاصی تبدیل شود).
به طور کلی، گوشیهای هوشمند به ابزار و قابلیتهای بازیهای رایانهای و کنسولی نزدیک شدهاند، اما همچنان به دلیل نبود نمایشگرهای نصبشده روی سر که مردم را مجبور میکند به طور کلی با نمایشگرهای بسیار کمتوان روی گوشی بازی کنند، محدود هستند. کوالکام به سختی این تلاش را انجام می دهد، مسابقات بازی را با جوایز مناسب تامین می کند و پلتفرم های پیشرو Snapdragon 8 و 8+ را برای رفع نیازهای گیمرها به سختی تحت فشار قرار می دهد.
بازی ابری
این موضوع توسط سرویسهایی مانند GeForce Now انویدیا برجسته شده است که نمونههای ابری رایانههای شخصی بازی با عملکرد بالا را برای گیمرهای راه دور فراهم میکند.
مزایا این است که با هر دستگاهی که می تواند به عنوان مشتری از آن استفاده شود، عملکرد مناسبی در سطح رایانه شخصی دارید. این سرویسها تمایل دارند بازیهایی را که برای رایانههای شخصی طراحی شدهاند، ترجیح دهند، اما بسته به رابط کنترلر، میتوان آنها را از طریق جعبههای تنظیمی مانند Shield خود انویدیا یا روی گوشیهای هوشمند بازی کرد. این خدمات بیشترین انعطاف را از نظر سخت افزاری و کمترین هزینه ورود را برای بازی های سطح بالا فراهم می کند.
معایب آنها این است که بسیار به شبکه وابسته هستند، به این معنی که احتمالاً نمیتوانید از این سرویس در هواپیما یا کشتی کروز که پهنای باند شبکه کم است و تأخیر بسیار زیاد استفاده کنید. شما باید یک هزینه ماهانه بپردازید؛ شما مالک این سرویس نیستید و ممکن است سرویس بازی مورد نظر شما را نداشته باشد.
با این حال، این احتمال وجود دارد که بازی ابری آینده نهایی بازی را نشان دهد. ما هنوز زیرساخت شبکه را نداریم که بتوانیم آن را غالب کنیم.
بازی VR
در حالی که بازی VR روی رایانه شخصی وجود دارد، محدودیتهای نیاز به رایانه شخصی و اتصال کابل به آن، محبوبیت این رویکرد را محدود کرده است. در حال حاضر، محبوب ترین پلتفرم بازی VR، Oculus Quest 2 متا است.
مزایای آن این است که قابل حمل است و نیازی به اتصال ندارد. بازیها، بهویژه آنهایی که با حرکت مرتبط هستند، سرگرمکننده و بسیار قابل بازی هستند. شما می توانید این را در حالی که در ماشین یا هواپیما هستید بازی کنید، و می توانید فیلم ها را به طور خصوصی روی آن تماشا کنید، دقیقاً مانند یک نمایشگر نصب شده روی سر در رایانه شخصی یا تلفن هوشمند خود. مانند یک کنسول بازی، شما دارای کنترلرهای اختصاصی هستید و هزینه شروع کار زیر 400 دلار است.
معایب این است که انتظارات برای بازی های VR از سخت افزار بالاتر است. رزولوشنها کمتر از چیزی است که مردم انتظار دارند و محتوای بازی محدود است. اغلب مردم به دلیل استفاده از فناوری مورد تمسخر قرار می گیرند، که مقاومت در برابر پذیرش ایجاد می کند. در حال حاضر چیز زیادی در راه بازیهای ابری وجود ندارد و به نظر میرسد متا ماهانه یک میلیارد دلار ناپایدار برای ساخت این تجربه میسوزاند و اگر متا شکست بخورد، کسی در بالها وجود ندارد که این سستی را جبران کند.
بازی AR نیز وجود دارد که توسط بازی هایی مانند Pokémon Go برجسته شده است، اما این هنوز هم بسیار محدود است و وعده این نوع بازی، همانطور که توسط ویدیوی قدیمی HP Roku’s Reward مشخص شده است، هرگز در تولید محقق نشده است.
جمع بندی
بازیهای کنسولی و رایانههای شخصی همچنان ادامه دارد، اما به نظر میرسد رشد واقعی در بازیهای موبایلی با توجه به سرعت رشد آن و میزان نسبتا راحت آن است. با این حال، اندازه صفحه نمایش تلفن همراه و این واقعیت که شما برای تجربه واقعی بازیهای موبایلی قوی به یک تلفن بازی نیاز دارید، مانع از آن میشود. با نمایشگر نصب شده روی سر، بازی های موبایلی پتانسیل بسیار بیشتری دارند، اما این نمایشگرها هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته اند که تاثیر آنها را کاهش می دهد.
بازی VR پتانسیل عظیمی دارد که برآورده نشده است و، من انتظار دارم، آینده بلندمدت بازی در فضای مجازی خواهد بود، اما ممکن است تا یک دهه یا بیشتر به آن نرسیم زیرا هنوز به رابط های انسان و ماشین بهتری نیاز داریم تا به انتظارات مصرف کنندگان برسیم. چیزی شبیه هولودک
در نتیجه، بازی در جریان است. کنسولها و بازیهای رایانههای شخصی هنوز هم بازارهای مناسبی هستند، اما بازیهای موبایلی سریعتر در حال رشد هستند و این پتانسیل را دارند که تا پایان دهه از هر دوی آنها پیشی بگیرند. در حال حاضر، کوالکام در هر دو بازی موبایل و VR موقعیت خوبی دارد، که آن را در موقعیت مناسبی برای کمک به تعریف آینده بازی قرار می دهد.
ما به زودی خواهیم دید که چگونه همه اینها انجام می شود.
گوشی هوشمند گیمینگ Black Shark 5 Pro شیائومی
بهترین گوشی هوشمند گیمینگ موجود در بازار در حال حاضر مسلما Black Shark 5 Pro است.
این گوشی از جدیدترین پردازنده اسنپدراگون 8 استفاده می کند، دارای باتری عظیم 4550 میلی آمپر ساعتی با بیش از 1200 چرخه شارژ، نرخ تجدید 144 هرتز، خنک کننده مایع و سیستم دوربین سه گانه 108 مگاپیکسلی است. قیمت اولیه 799 دلاری آن را به ارزش مناسبی تبدیل می کند، اگرچه شخصاً 100 دلار بیشتر می پردازم و مدل مجهزتر 12 گیگابایتی + 256 گیگابایتی را دریافت می کنم.
اسمارتفونهای گیمینگ سری 5 Black Shark / اعتبار تصویر: Black Shark
وجه تمایز دیگر این است که دارای محرک های فیزیکی بازی است که آن را بسیار سریعتر از محرک های مبتنی بر صفحه نمایش می کند که برای بازی های تیراندازی اول شخص (FPS) رقابتی حیاتی است. من قبلا یک گوشی شیائومی داشته ام و تحت تاثیر کیفیت این شرکت قرار گرفته ام.
این گوشی در دو رنگ سفید و مشکی عرضه می شود. من نسخه مشکی را ترجیح می دهم. اما چیزی که این دستگاه را متمایز می کند خنک کننده فوق العاده برای جلوگیری از گاز گرفتن پردازنده، محرک های مکانیکی، پردازنده برتر کوالکام و باتری بزرگ است.
از دیگر ویژگی های آن می توان به صفحه نمایش 6.7 اینچی OLED، HDR 10+، نسبت کنتراست 5 میلیون به 1 و صفحه نمایش حساس به فشار دو ناحیه ای اشاره کرد. Black Shark 5 Pro هیولایی از یک تلفن بازی است – و محصول هفته من است.