آیا برخی از دانشمندان بیش از حد در مورد چند جهانی هیجان زده شده اند؟

چند جهانی Sabine Hossenfelder یک فیزیکدان نظری و خالق مجموعه محبوب یوتیوب است علم بدون گوبلدیگوک. در کتاب جدیدش فیزیک وجودی، او استدلال می کند که برخی از همکارانش ممکن است کمی بیش از حد در مورد ایده های وحشی مانند نظریه چندجهانی یا فرضیه شبیه سازی هیجان زده شده باشند.

هاسنفلدر در اپیزود 525 می گوید: «اگر می خواهید در مورد آنها در سطح فلسفه بحث کنید، یا شاید با یک لیوان شراب همراه با شام، زیرا صحبت کردن در مورد آن سرگرم کننده است، همه چیز برای من خوب است. راهنمای گیک برای کهکشان پادکست اگر آنها استدلال کنند که بر اساس یک استدلال علمی است، من مشکل دارم، که اینطور نیست.

نظریه چندجهانی بیان می‌کند که تعداد نامتناهی از جهان‌های متناوب دائماً از جهان ما منشعب می‌شوند. Hossenfelder می‌گوید که می‌توان مدل‌های ریاضی را ایجاد کرد که با نظریه چندجهانی سازگار باشد، اما این لزوماً چیزی در مورد واقعیت به شما نمی‌گوید. او می‌گوید: «من کیهان‌شناسان و اخترفیزیک‌دانان زیادی را می‌شناسم که واقعاً معتقدند جهان‌های دیگر واقعی هستند، و فکر می‌کنم این یک سوء تفاهم است که ریاضیات واقعاً چقدر می‌تواند برای ما مفید باشد. “مطمئناً برخی از افراد هستند که این خط را کمی زیاده‌روی کرده‌اند – احتمالاً عمداً، زیرا فروش دارد – اما من فکر می‌کنم برای بیشتر آنها واقعاً گیج شده‌اند.”

چند جهانی

هاسنفلدر همچنین نسبت به فرضیه شبیه سازی، این ایده که ما در یک شبیه سازی کامپیوتری زندگی می کنیم، بدبین است. این ایده ای است که به طور فزاینده ای توسط دانشمندان و فیلسوفان جدی گرفته می شود، اما هاسنفلدر می گوید که این ایده واقعا چیزی بیش از نوعی دین تکنو نیست. او می‌گوید: «اگر مردم بروند و اعدادی مانند «فکر می‌کنم 50 درصد احتمال دارد که در یک شبیه‌سازی زندگی کنیم» وجود دارد، من آن را نمی‌دانم. به عنوان یک فیزیکدان که باید به این فکر کند که چگونه واقعیتی را که ما در رایانه مشاهده می‌کنیم شبیه‌سازی می‌کنید، به شما می‌گویم که این کار آسانی نیست و مشکلی نیست که بتوانید زیر فرش را جارو کنید.»

در حالی که در حال حاضر هیچ مدرک علمی برای نظریه چندجهانی یا فرضیه شبیه‌سازی وجود ندارد، هاسنفلدر می‌گوید هنوز ایده‌های جالب زیادی از جمله کنترل آب و هوا، ارتباطات سریع‌تر از نور و ایجاد جهان‌های جدید وجود دارد که با علم شناخته شده مغایرتی ندارند. او می گوید: «این دقیقاً همان چیزی است که من امیدوار بودم با کتاب به آن برسم. من سعی می‌کردم بگویم، فیزیک فقط چیزی نیست که به شما چیزهایی را بگوید که نمی‌توانید انجام دهید. گاهی اوقات ذهن شما را به روی چیزهای جدیدی باز می کند که ممکن است روزی بتوانیم انجام دهیم.»

به مصاحبه کامل با سابین هوسنفلدر در قسمت 525 گوش دهید راهنمای گیک برای کهکشان (در بالا). و برخی نکات برجسته از بحث زیر را بررسی کنید.

سابین هوسنفلدر در مورد آنتروپی:

آنتروپی یک کمیت بسیار انسانی است. روشی که معمولاً بیان می‌شود این است که آنتروپی چیزی در مورد کاهش «نظم» یا افزایش «بی نظمی» به شما می‌گوید، اما این واقعاً از دیدگاه ما است – چیزی که فکر می‌کنیم بی‌نظم است. من فکر می‌کنم که اگر از این مفهوم انسان‌محور نظم و بی‌نظمی استفاده نمی‌کردید، مفهوم کاملاً متفاوتی از آنتروپی دریافت می‌کردید، که این سؤال را پیش می‌آورد: “چرا هر یک از آنها از هر دیگری قابل تحمل‌تر است؟” … چیزهای زیادی وجود دارد که ما واقعاً در مورد فضا و زمان – و به ویژه آنتروپی، گرانش و غیره – نمی دانیم تا به طور قطع بیان کنیم. من فکر نمی کنم قانون دوم ترمودینامیک آنقدر که بسیاری از فیزیکدانان فکر می کنند اساسی باشد.

سابین هوسنفلدر در مورد خلق جهان:

اصولاً هیچ چیز نمی تواند ما را از ایجاد یک جهان باز دارد. وقتی اولین بار در مورد این موضوع صحبت کردم، مردم فکر کردند که شوخی می کنم، زیرا به نوعی معروف هستم که همیشه می گویم: «نه، این مزخرف است. شما نمی توانید این کار را انجام دهید.» اما در این مورد، در واقع درست است. من فکر می کنم دلیل سردرگمی مردم در مورد آن این است که ساده لوحانه به نظر می رسد که شما برای ایجاد یک جهان به مقدار زیادی جرم یا انرژی نیاز دارید، زیرا همه چیز از کجا می آید؟ و این فقط در نظریه نسبیت عام اینشتین ضروری نیست. دلیل آن این است که اگر شما یک فضازمان در حال انبساط داشته باشید، اساساً انرژی خود را ایجاد می کند. … مقدار جرمی که برای ایجاد یک جهان جدید نیاز دارید، چیزی حدود 10 کیلوگرم است. بنابراین این همه چیز زیاد نیست، به جز اینکه شما باید آن 10 کیلوگرم را به حالتی برسانید که بسیار شبیه به شرایط جهان اولیه است، به این معنی که باید آن را تا دمای بسیار بالا گرم کنید، که ما در حال حاضر می توانیم. انجام دهید.

Sabine Hossenfelder در مورد ارتباط سریعتر از نور:

من فکر می‌کنم که فیزیکدان‌ها کمی سریع‌تر از آن هستند که ارتباطات سریع‌تر از نور را از بین ببرند، زیرا چیزهای زیادی در مورد محلی بودن وجود دارد که ما نمی‌دانیم. من طرفدار زیادی از کرم‌چاله‌های «بزرگ» نیستم، جایی که می‌توان از یک سر آن رفت و از سر دیگر بیرون آمد، اما اگر فضازمان نوعی ساختار کوانتومی داشته باشد – و تقریباً همه فیزیکدانانی که من می‌شناسم معتقدند که چنین است – کاملاً قابل تصور است که به مفهوم محلی بودن که ما در دنیای ماکروسکوپی از آن لذت می بریم احترام نمی گذارد. بنابراین، در این سطح کوانتومی میکروسکوپی، وقتی ویژگی‌های کوانتومی فضا و زمان را در نظر می‌گیرید، فاصله ممکن است کاملاً معنی خود را از دست بدهد. من کاملاً قابل تصور می دانم که این به ما امکان می دهد اطلاعات را سریعتر از نور ارسال کنیم.

سابین هوسنفلدر در مورد جامعه:زمانی که من در موسسه Perimeter در کانادا بودم، آنها یک سخنرانی عمومی هفتگی داشتند. آخر هفته بود – یعنی زمانی که مردم واقعاً می‌توانستند بیایند، نه در ساعات کاری – و بعد از آن یک صبحانه داشت که همه با هم می‌خوردند، و من می‌دانم که افرادی که در آن سخنرانی‌ها شرکت می‌کردند به طور منظم به آنجا می‌رفتند، و آنها از فرصتی که فقط با هم بنشینید و با افراد دیگری که به همان چیزها علاقه مند هستند صحبت کنید قدردانی می کنم. این چیزی است که به نظر من دانشمندان آن را بدیهی می دانند. ما همه دوستان و همکارانمان را داریم که با آنها در مورد چیزهایی که به آنها علاقه داریم صحبت می کنیم، اما برای بقیه اینطور نیست. برخی از مردم به مکانیک کوانتومی علاقه دارند، من نمی دانم، و شاید آنها فرد دیگری را که به مکانیک کوانتومی علاقه مند است نمی شناسند. تا حدودی جوامع آنلاینی وجود دارند که اکنون این وظیفه را انجام می دهند، اما البته هنوز بهتر است که به صورت حضوری با افراد ملاقات کنید.